มีคนกลุ่มหนึ่งได้เข้าค่ายเว็บมาสเตอร์สามวันสองคืนด้วยกัน
และทำให้พวกเขาสนิทสนมกันมาก
ซึ่งนั่นทำให้เกิดความรู้สึกอยากไปใช้ชีวิตร่วมกันอีก
ทริปนี้จึงเริ่มขึ้น
สาเหตุที่เราเลือกตราด เพราะมีเพื่อนคนนึงในกลุ่มเกิดที่นั่น
ทำให้เราไม่รั้งรอที่จะไปก่อความวุ่นวาย ตามประสา จอมมาร
ส่วนที่เลือก เกาะกูด เพราะเป็นเกาะที่อยู่ไกลที่สุด
และเราคิดกันว่าที่นี่น่าจะมีน้ำทะเลใสน่าเล่น และคนน้อยที่สุดแล้ว
เราเดินทางกันในคืนวันที่ 9 ตุลาคม 2553
และเดินทางกลับวันที่ 11 ตุลาคม 2553
มันเป็นช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่ไม่ธรรมดาเลย
เราออกจากกรุงเทพประมาณห้าทุ่ม ถึงตราดช่วงราวๆ ตีสาม
แล้วก็ไปพักบ้านเพื่อน รอรุ่งเช้าก็ไปขึ้นเรือที่ท่าเรือด่วน
ค่าเรือไปกลับ... พันสองต่อคน
วันที่หนึ่ง
ขึ้นเรือด่วน ใช้เวลาราวๆ หนึ่งชั่วโมงคลื่นไม่แรงนัก
เพื่อนบางคนที่คาดว่าจะเมาเรือ ก็ทานยาแก้เมาเรือดักไว้เลย
ด้านข้างเหมือนเห็น มรสุมฟ้าฝนอยู่ไกลๆ
ช่วงระหว่างนั้นพวกเราถึงรีสอร์ท ก็จัดแจงวางกระเป๋า
แล้วกระโดดเล่นน้ำทันที ภาพก็ไม่ได้ถ่ายมา
นาทีนี้เรียกว่า พลาดมากเพราะช่วงเช้าของวันแรก
เป็นวันที่น้ำใส และสวยที่สุดเลยเชียวล่ะ
หลังจากเล่นน้ำจนสมใจอยาก ก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำ
แต่ไม่ทันไร ฝนก็เทลงมา ทำเอาพวกเราเซ็งไปตามๆ กัน
รอกันอยู่นาน สุดท้ายก็ดีดกีตาร์รอเวลากันร่วมสามชั่วโมง
เมื่อฝนเริ่มซา เราเช่ามอเตอร์ไซต์
ออกมาหาข้าวเที่ยงทานกัน มื้อนั้นมี ขนมครก ด้วยแหล่ะ
พวกเรามานั่งนึกๆ กันทีหลังว่าเขาทำทานกันเองรึป่าว?
ในระหว่างที่เราทานข้าวกัน ฝนก็ตกเปาะแปะๆ ไม่หยุดสักที
เราฝ่าสายฝนเพื่อกลับไปยังรีสอร์ท
ระหว่างทางแวะซื้อกาแฟสดที่นี่ และถามทางพี่ๆ ที่นี่ด้วย
พี่เขาค่อนข้างแนะนำเราดีมากๆ ไปสองวันเรามาที่นี่บ่อยมาก
มอคค่าปั่น กับ Lay Stax
เราแวะเติมน้ำมันที่นี่ไปสองขวด
อันที่จริง ขวดเดียวก็เหลือเฟือล่ะ
บริเวณ ท่าเทียบเรือด่วนด้านหน้า ตอนนี้คลื่นเริ่มแรง
ผิดกับตอนเช้ามากๆ น้ำก็ขุ่นมาก
แต่เราไม่ใส่ใจ เรายังเมามันส์
กับการร้องเพลง ดีดกีตาร์กันที่ระเบียง
ในขณะที่เรานั่งเล่นอยู่ที่ระเบียง
คล้ายว่า มีทริปจากบริษัทที่มาพักจากที่นี่
กำลังเล่น RC กัน
ฝนหยุด แต่คลื่นยังแรง
เริ่มอึุมครึมครับ ตอนนี้ประมาณ บ่ายสอง
บรรยากาศวงดนตรีเฉพาะกิจ
ฟ้าเริ่มเปิดแล้ว
ตกเย็นฝนหยุดผมก็เลยแยกตัวกันออกมาถ่ายภาพ
ซึ่งแดดไม่มีเลย ภาพก็เป็นดังที่เล่นนี่แหล่ะครับ
กระท่อมตรงนี้ดูโดดเดี่ยว แต่บรรยากาศดีมากเลยครับ
ด้่านขวามือเป็นที่พักพวกเราครับ
ฟ้าเริ่มมืดลงไปอีก ขณะที่เพื่อนๆ ลงเล่นน้ำกันแล้ว
ดูหน้่าสนุกกันดี แต่ไม่อยากลงไปแจมด้วยเดี๋ยวอดเก็บภาพ
โขดหินใหญ่มาก
หมดแรงกันแล้ว
กลุ่มที่เล่น RC กันตะกี้ ก็มีกิจกรรมเหมือนกัน
เห็นรูปแล้วก็เสียดาย ที่ตอนเช้าไม่ได้ถ่ายภาพเอาไว้
มืดแล้ว เรามาทำอะไรเพื่อบอกว่าเราคือ YWC กันดีกว่า
YWC ก็ืคือ Young Webmaster Camp
เป็นชื่อค่ายที่เราได้มาเจอกันน่ะครับ
ยุงกัดแล้วกลับกันเถอะ
เอ่า ไปกันหมดแล้ว ลืมเราได้ไง
อาบน้ำแต่งตัว ออกไปหาอะไรทานข้างนอกกัน
แว๊บ มาถ่ายไฟแถวๆ นี้ก่อน
ขับมอเตอร์ไซต์มาจนถึงร้านอาหารทะเลแล้ว
บรรยากาศร้าน
อาหารมาแล้ว เต็มโต๊ะเลย
ตามแบบฉบับหนุ่ม AB ทุกอย่างต้องมีแบบแผน ต้องแปลก
(หันมองคนอื่น ทานกันไปจะหมดแล้ว)
ค่าอาหารน่าประทับใจ ไม่แพงอย่างที่คาดคิด
ทานเสร็จบึ่งต่อไปซื้อน้ำแข็ง และเครื่องดื่มที่ร้านประจำ
(ลืมปลาหมึกย่าง ที่ให้ทางร้านห่อไว้ให้ซะงั้น)
คืนนั้น ก็นั่งดื่มกันซักพัก แล้วก็นอนคุยกันเรื่องคนนั้นคนนี้
น่าแปลกที่ไปกับกลุ่มอื่นๆ จะไม่ค่อยได้คุยเรื่องส่วนตัวกันเท่าไหร่
วันที่สอง [วันกลับ]
ในน้ำน่ะ ฝูงปลาทั้งนั้น เกาะกลุ่มกันดำเลย
วันนี้ ฟ้าโปร่ง แต่เคลื่อนยังคงแรงอยู่ น้ำก็ยังขุ่นเช่นเดิม
คลื่นลูกใหญ่ น่ากลัวเหมือนกัน
นั่งดูคลื่นกันเพลิน รอเพื่อนๆ ตื่น
คลื่นกระทบหิน กระเด็นทีเกือบโดนกล้องเหมือนกัน
ห้องพักเราครับ สามห้องติดหาด
ท่าเรือที่เราขึ้นมาวันแรก
เดินตรงไปอีกหน่อย จะถึงท่าเรือ
ลูกปู
พยายามเก็บมาให้ทุกมุม
เพราะคงอีกหลายปี กว่าจะได้มาที่นี่อีก
บรรยากาศฟ้าหลังฝน ต้นไม้ ใบไม้
ที่โดนฝนชะล้างฝุ่นตามกิ่งก้านใบ
ทำให้มันดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาก
หน้าหาด
หันหลังกลับไปถ่ายอีกภาพ
ถ่ายลาดไปตามทางเดิน
ให้ความรู้สึุกเหมือนเดินไปยังที่ๆ สงบๆ
มีขวดน้ำด้วย แย่จัง นักท่องเที่ยว
จุดนี้ ถ้าฝนไม่ตก เมื่อคืนกะจะมานั่งเล่นกีตาร์
ดื่มเหล้า ฟังเสียงคลื่นตรงนี้เลย
มื้อเช้า
ยั่ว
พร้อมแล้ว
กาแฟ อุ่นๆ
ตะลอนต่อ
ทะเล
น่ำกร่อย
ฝนเริ่มโปรยลงมาอีกแล้ว
ฝั่งโน้นมีหาดเล็กๆ ด้วย
ขับเข้ามาอีกซักหน่อย นี่เป็นวิวด้านในเกาะ
คลองที่ทะลุ ไปทะเลจากภาพตะกี้
ตอนแรกที่มาผมคิดว่าเรือที่เราได้จะเป็นแบบนี้ซะอีก
นี่คือหาดเล็กๆ ที่ผมพิมพ์ไว้ก่อนหน้านี้
ฟ้าคลึ้มมาอีกแล้ว
มาเป็นแก็งค์
อันนี้บริเวณทางเข้ารีสอร์ท อีกที่
ครึ้มหนักแล้ว
อันนี้ร้านเมื่อคืน ที่เราลืมปลาหมึกย่างไว้
ระหว่างทางไปน้ำตก แอ็กท่ารวมหนึ่งภาพ
บรรยากาศร่มรื่นมากๆ มีฝนโปรยมาเป็นระยะ
ถึงแล้วน้ำตกคลองเจ้า
ถ่ายรูปป้ายไว้ก่อน
น้ำน่าเล่นมาก ถ้าอยู่ต่อซักวัน ไม่พลาดที่นี่แน่
แอบถ่ายสาว
น้ำเย็นมาก
สดชื่น
อีกภาพ
ปีนป่ายมาจนได้ภาพนี้ น้ำตกสวย
ซูมเข้าไปดูใกล้ๆ
ธรรมชาติเรียกร้องให้เล่นน้ำตกจริงๆ
แต่ก็ต้องรีบกลับ
มีผู้คนมาเล่นน้ำตก นิดหน่อย
ณ ท่าเรือเร็วอีกฝั่ง ที่ทางเรือบอกจะมารอรับพวกเรากลับตราด
พะรุงพะรัง ซะเหลือเกิน
ลาไปด้วยภาพนี้
กลับถึงฝั่งใช้เวลา ชั่วโมงครึ่ง
เมาเรืออ้วกกันเลยทีเดียวเชียว
ขอบคุณที่ติดตามอ่าน
Comment กันให้ด้วยจะขอบคุณมาก
หมายเหตุ
ทริปนี้ผมถ่ายไม่ดีเท่าไหร่ขอโทษด้วยครับ
